8 Mart 2017 Çarşamba

Yazmasam delirecektim



Selamun Aleykum,

geri geldim.
Niye bilmiyorum, yani aslinda biliyorum ama bunu söylemek biraz aci geliyor bana.
Belkide kimsenin bilmesini istemedigim icindir.

Degisen cok sey var.
Mesela artik pencereye bakan bir calisma masam yok.
Su an klavyem ayaklarimin üstünde, tamam bu biraz tuhaf farkindayim.
Kocaman kitapliklarim var.
Kendime ait bir mutfagim var.
Yemek yapiyorum orda ama daha cok kek yapiyorum.
Galiba yazmak ve okumaktan sonra yeni hobim kek yapmak.
Arabam yok artik.
Kulaklik takip müzik dinlemiyorum mesela.
Kamerami alip da disarda fotograf cekmiyorum.
Sonra yan odada birisi yatiyor.
Yan odada bir bebek uyuyor.
O benim oglum.
O Zeyd.

Yarin onun icin büyük bir gün ve benim icin de öyle-
(Su an parmaklarim klavyenin üzerinde gezdikce, yazmayi ne kadar özledigimi fark ettim).
Oglum inshaAllah yarin tam üc aylik oluyor ve yarin sünnet olacak.

Aslinda söylemek istediklerim bunlar degildi.
Baska seylerden bahsedecektim ama simdi anne oldugum icin, ister istemez konu ona geliyor.
Bebegime.

Sanirim bu sahalara iyi bir dönüs oldu.
Simdi o uyuyorken bende sevdigim seyler yapiyorum.
Müzik dinliyorum birseyler yaziyorum.
Birazdan da uyumaya gidicem kitabimla tabii.
Ama birsey söylim mi? Kitabi okumicam sadece onunla uyuyorum öyle.

Hayirli geceler.


Anne.