Berlinde bir ramazan gecirirseniz baska yerdeki kadar maneviyat alamayabilirsiniz.
Eskiden bizde biraz maneviyat varmis, ben anlamiyordum ama.
Kaybedince anladim.
Neden böyle olur ki sanki?
Insan neden elindekinin degerini kaybedince anlar?
Belki ona sahipken onun kiymetini bilsek onu kaybetmemek icin olagan üstü caba sarfederiz.
Maneviyat cok degisik birsey ama. Onun varligini gercekten gidince anlarsiniz.
"Bana mutlulugun resmini yapabilirmisin Abidin?" demis ya Nazim Hikmet
Bende aynisini diyebilirim "Bana maneviyatin fotografini cekebilirmisin Ayse?"
______
Aslinda gecen sene bir kitap yazmaya baslamistim.
Kitabin ismi daha yok,
"atom karinca oruc tutarsa" , olabilir mesela, ramazan günlügü gibi birsey.
Neyse, diyecegim su ki:
kendimde kitap yazma potensiyeli görüyorum, evelAllah.
Yazmasini da biliyorum,
Birkac dil de biliyorum.
Fotografda cekebiliyorum.
Velhasilkelam, biraz tembellik var.
Öyle ki kitabi gecen ramazan bitirebilecegim halde bitir(e)medim.
Neden bilmiyorum.
Aslinda aklimda bircok sey var.
Kendime ufak basliklar not ediyorum.
Ama yazamiyorum.
InshaAllah bu sene bu kitap bitecek (amin)
Ramazana 10, teravihe 9 kala :)
vira bismillah
vira bismillah
Miss Dreamer